Toen Stella aan het begin van het fietsseizoen 2018 met wat media-aandacht tegelijkertijd 40 filialen opende, vroeg ze om samen met Bart, mijn allereerste collega voor verkoop, mee te werken aan het filiaal te Leek. Ik zei geen nee.
Weliswaar was er een wat dubbel gevoel, immers het vrije, avontuurlijke aan de buitendienst beviel me wel. Echter ontbrak de diepgang bij menig reparatie; ik zou elke fiets wel eens helemaal willen fiksen, al is het projectmatig.
En hoe geweldig is het een steunpunt te vormen voor een eigen community, en meer. Wat is er mooier dan met een klein vast team er te kunnen zijn voor je klanten, vanaf aanschaf tot en met de nazorg, onderhoud en advies.
En dan zijn er uiteraard de vaste openings- en -sluitingstijden.
Zo kon je tenminste ook weer gewoon boodschappen doen….
Een beetje behangen, witten en vele dozen uitpakken hoorde er wel bij, maar daar lieten de eerste klanten zich niet door afschrikken; de koffie was uitstekend. Nog altijd komen de Stella’s van het eerste uur, en wijzen me er met zichtbaar plezier maar fijntjes op dat ik in het begin vanuit verhuisdozen en dito kistjes werkte, en dan ook niets kon vinden.
Al snel kwam de eerste takel te hangen, en ging de zaag in de wanden, zodat je de winkel in kon kijken, en weer terug. In een meer-sterren restaurant leest de menukaart immers altijd prettiger, als je de kok kan zien ploeteren, compleet met koksmuts en vurige vlammen vanuit het fornuis.
Er zouden nog enkele ingrijpende en waardevolle verbouwingen volgen, tot aan de laatste uitgekiende huisstijl aan toe. Alle met onvolprezen hulp van hét Klussenteam uit Nunspeet.
In korte tijd veranderde de winkel in een sfeervolle, op de moderne e-Biker afgestemde inspiratiebron. Ook de werkplaats transformeerde volledig en kreeg naast een extra werkplek ook een zit-hoekje (Kopje-koffie-mevrouw), een ontvangstbalie (de Bar) en openslaande deuren de winkel in (Kijk-en-luistert).
Het is duidelijk: ruim gelegenheid voor wisselwerking met de Klant, om te luisteren en te adviseren… en ook nog zo nu en dan om te sleutelen ! Dat de hele ingreep wat langer duurde dan gepland, zat hem niet eens zozeer in het losrakende behang, of dat ene hanglampje; eerder in de overdaad aan gezellige kibbeling op de marktdagen, extra lange frikadellen op de vrijdagen, vele loempia’s van de Vietnamees om de hoek en enkele zeer aparte Grunninger Eierballen op andere dagen.
Jammer dat het werk zo goed is gedaan; er zijn maar weinig terugkom-momenten geweest. Ach, gelet op de vele nieuw te openen filialen in binnen- en buitenland, zullen Michel, Richard en Henry tot in de lengte van lange dagen nog volop aan het behangen zijn!
Daar waar voor mij een half uurtje reistijd meer dan acceptabel was, werd dit voor Bart vanuit de Achterhoek ondoenlijk, en kwam Patrick uit Heerenveen, een uit de reeks Ventura-Brothers…
Samen met wisselende assistentie en de heerlijke aanwezigheid van Anne, destijds Rayonleider Noordpoolgebied, veranderde Leek in korte tijd naar een regen van Sterrenfiliaal. Een gewaardeerd e-Bike shop, met een klantenkring ruim rond dé Stad (lees: Groningen).
Het primitieve Speldenkussen op de kaart van Drenthe, Friesland en Groningen spreekt nog altijd boekdelen! We worden gevonden, en de klanten voelen zich thuis en weten zich geadviseerd en geholpen door hun hun eigen en vaste contactpersonen.
Zeker is het een voordeel om in het centrum van Leek te zitten; nooit een saai moment. Meer nog dan dat blijken vele fietsende recreanten van heinde en verre ons altijd te vinden. De uitgebreide fietsrouten door het Groningse buitengebied en ook het nabijgelegen Drenthe met haar schitterende natuurgebieden prikkelen de fiets-spieren behoorlijk. Los daarvan verneem je in sterk toenemende mate het Woon- Werkverkeer, absoluut een nieuwe doelgroep. Ook steeds meer kilometer-vretende scholieren vinden de e-Bike allang niet meer saai.
En dat vele klanten ondertussen geweldige ambassadeurs zijn geworden, laat zich ook raden. Nooit gedacht dat die rij speldjes op de weg van Marum naar Briltil iets te maken had met klaverjasavonden. Of dat die enorme concentratie van Stellafietsen ergens in de fraaie Ommelanden te maken had met een grote groep afgelegen boerderijen, waar vooral familieleden, al of niet aangetrouwd bleken te wonen.
En zo een ieder met zijn eigen verhaal, anekdote en beleving.
Geweldig toch, we zullen het wellicht nog eens druk gaan krijgen zo…
Het is noodzakelijk dat de mens droomt,
maar even noodzakelijk is het
dat hij om zijn dromen kan lachen
[ Lin Yoetang ]
😉
.
Categorieën:Gedachten van de Fietsmaker