Het is stilaan weer eind mei, en kijk ik met jaarlijks geduld en opgetogen verwachting uit naar de terugkeer van mijn grote vriend, de nachtzwaluw, de meest wonderlijk gepassioneerde vogel die ik ooit leerde kennen. Gisterenavond, pal na zonsondergang en hoog vanuit een schemerige boom, midden op de heide begon hij zijn onmiskenbaar ratelend liefdeslied voor zijn lief…. Een jaarlijks terugkerend feest voor oog, oor, hart en ziel !
Voor mij inspiratie voor Marion’s zaterdag challenge: de Haiku, een vorm van Japanse dichtkunst met 5, 7 en weer 5 lettergrepen; een vingerhoed vol aan ZEN grenzende emotie met zeer weinig omschrijving.
Nachtzwaluw
In Observatie
Ik liep er bij toeval tegenaan, niet eens zo heel lang geleden. Het was toen nog best frisjes, en nog redelijk Wit. Ik zou die plek nooit zonder meer gevonden hebben, het is wat ver weg van de normale paadjes,… Read More ›
De Nocturne van de Langste Dag
Tja, dan had ik met een vorige Blog wel mooi de volgende wandeling aangekondigd met een thema, maar dan duurt het vervolgens tergend lang voordat er daadwerkelijk eentje verschijnt. Niet dat ik niets meer méé maak, of dat er geen… Read More ›