Uit het pak, lekker sleutelen.. (1: Wending)

By Peter de Lannoy on 06/12/2020

In de zomer van 2017, nu meer dan drie jaar geleden ging Guusje, de Poezels waren haar al voor, vrijwel tegelijkertijd.
De meiden allebei reeds uit huis, en een veel te ruim vijfkamerappartement galmt dan in alle stilte. Dan komen er de momenten vol reflectie: Is dit hét teken, dat teken aan de wand, een Omen, of gewoon je buikgevoel. Geef het maar een naam…
Om met dat roer, tijd voor koerswijzigingen; ingrijpend maar louterend, fysiek zwaar maar bevredigend.
Was het goed… we zullen het nooit zeker weten!

Helemaal niet slecht voor elkaar, hoor als ZZP-er met voldoende opdrachtgevers en vele ruimhartig gegunde klussen. Werkgroepen, ronde Tafels, rondleidingen, beurzen, websites… Werkweken van 60 uur, lange dagen, korte nachten en vele Duitse, Franse kilometers.
Ik zag sprankelende inspiratie rond dé HighTech omgeving van de Brainport. Geweldige thema’s als Smart Mobility, Automotive Supply Chain, Battery en Hydrogen. Vele gave en interessante ontwikkelingen naar een duurzame toekomst voor onze trots en vinnig gekleurde Nederlanden!

Natuurlijk blijft er altijd Free Lance werk, en zeker wanneer de projectleiders, de besluitnemers je het vertrouwen blijven geven. We kennen elkaar al immers al jaren vanuit de Campussen te Helmond en Eindhoven.
Door de nauwe clustering van verwante bedrijven, is het ook niet moeilijk om je contacten te onderhouden. Zelfs als je opdrachtgevers hun ambities volgen en in de eigen organisatie hogerop groeien; opvolgers kennen je ook nog wel en gunnen je wederom de vertrouwde paadjes.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat er ook een generatie komt die besluit eens naar een frisse nieuweling uit te kijken.

Een ander aspect was dat ik ook graag weer in de buitengebieden zou willen wonen.
Niet dat er iets mis was met mijn stadswoning te Venray; de schouwburg, het stamcafé, de Albert Heijn en ook een enorm Odapark op loopafstand… Maar weer op het platteland, tja dat miste ik al een tijdje.
En liefst veel, veel dichter bij mijn allerbeste vriendinnetje, hoog in het Noorden, tevens het mooiste wat mij ooit is overkomen.
Maar een baantje vinden in het fraaie Drenthe, Overijssel, Friesland leverde al langer bar weinig op. Vacaturen, projecten en uitdagingen zoals die in mijn commercieel en werktuigbouwkunde jasje zo vaak pasten, waren er niet of nauwelijks.

Ik besloot niet langer af te wachten; neus dicht en alle denkbare vliegen in één klap. Ook al betekende dat afscheid nemen van mijn dierbare collega’s, verhuizen, omscholen, en een nieuwe absoluut andere bladzijde schrijven in Het Groote Boek.

Follow your heart.
Even though it’s on your left,
it’s always right.

[vrij naar Wing-wang-wok]