Beste lezers,
De zomer is weer aangebroken (al is dat aan het weer niet altijd te merken).
In Lombok wordt alles in gereedheid gebracht voor het nieuwe schooljaar.
Wij maken ons weer op voor een reis naar Indonesië, om te genieten van al het moois wat Lombok te bieden heeft, maar ook om diverse zaken door te spreken omtrent Impian Anak.
Voor ons vertrek willen we jullie nog even bijpraten over de gebeurtenissen en ontwikkelingen in de afgelopen maanden.
Sponsoring schoolkinderen
Op http://www.impian-anak.com/dutch/projecten-nl/kinderen-impian-anak-nl.html staat een overzicht van de kinderen waarmee we het nieuwe schooljaar ingaan.
De afgelopen maanden hebben we, samen met Opan en Ida, ons hoofd gebroken over de beste manier om de sponsoring van schoolkinderen te realiseren.
Met name de wisselende kosten van de scholen onderling, maar ook van de kosten per schooljaar, zorgen ervoor dat we steeds vaker voor verrassingen kwamen te staan.
Tot nu toe hebben we voor middelbare scholieren het systeem gehanteerd dat de kosten die we in een jaar binnenkregen ook in dat jaar uitgegeven werden. In het begin van het schooljaar kregen de kinderen het benodigde inschrijfgeld, aangevuld met geld voor aanschaf van boeken, uniformen, schoolspullen. Het overige geld werd verspreid over het schooljaar uitgekeerd om reiskosten en eventuele andere kosten van te betalen.
Opan en Ida hebben ervoor gezorgd dat deze kinderen maandelijks hun ‘envelopje’ met geld kregen.
We kregen echter steeds vaker kinderen die in de loop van het schooljaar grotere geldbedragen nodig hadden voor diverse bijdrages; examengeld, geld voor stage, bijdrage aan opknappen van het schoolgebouw etc.
Om te voorkomen dat we in de loop van het schooljaar misschien geld geven wat door de gezinnen voor andere dingen wordt gebruikt, en later geld bij moeten geven om schoolkosten te betalen, hebben we besloten alleen nog maar geld te geven na overlegging van een factuur of kwitantie.
Samen met Opan gaan we de komende weken de ouders proberen uit te leggen hoe het nieuwe systeem werkt, waar ze recht op hebben, hoe ze ons het beste kunnen bereiken. We verwachten wel wat teleurgestelde gezichten, want de maandelijkse bijdrages, hoe klein soms ook, werden altijd met spanning tegemoet gezien. We willen nu benadrukken dat de Impian Anak hulp gericht is op de schoolkosten, en dat het soms beter is om geld op te sparen, dan alles direct uit te geven. We beseffen dat we de verantwoordelijkheid voor dat sparen niet bij de gezinnen zelf kunnen leggen. Als je moet kiezen tussen eten kopen of schrijfgerei voor school, begrijpen we dat er voor eten wordt gekozen.
Vandaar dat Impian Anak een spaarpotje voor elk kind gaat beheren, wat enkel en alleen voor schoolkosten wordt gebruikt.
Mochten er kinderen zijn die problemen krijgen met reiskosten, dan kunnen we hiervoor naar een oplossing zoeken. Uiteraard vinden we dat ouders/families van de kinderen ook een steentje bij kunnen dragen aan de opleiding, maar Impian Anak richt zich met name op ‘anak kurang mampu’, de armere kinderen, en hun ouders/families hebben niet altijd de mogelijkheid om zelf iets bij te betalen.
Ook in het geval van medische kosten kunnen ouders altijd een beroep blijven doen op Impian Anak, ook hiervoor zullen we de ‘regels’ duidelijk op papier zetten en uitleggen aan de ouders/verzorgers .
Onlangs hebben we het boekhoudsysteem zo aangepast, dat we per kind een compleet overzicht hebben van de donaties van de sponsors en de uitgaven in Lombok. We kunnen snel overzien hoeveel geld er in het ‘spaarpotje’ van elk kind zit. Zijn de kosten in een bepaald jaar hoog, dan wordt dat in de andere jaren hopelijk weer rechtgetrokken. Het blijft een beetje koffiedikkijken, uit ervaring weten we dat de hogere opleidingen vaak weinig informatie geven over de te verwachten kosten van een volledige opleiding.
Het lijkt er soms op dat leerlingen worden gelokt met een redelijk tarief, en het laatste jaar ineens veel kosten op zich af zien komen voor stage, examen, diploma, afsluitende activiteiten etc.
Net voor de eindstreep zal toch iedereen tot het uiterste gaan om het felbegeerde papiertje te krijgen.
Verder hebben we na zitten denken over welke (vervolg)opleidingen we willen sponsoren.
In Lombok zijn veel mogelijke opleidingen na het afsluiten van de middelbare school.
Veel kinderen proberen op de universiteit te komen. Deels omdat deze opleiding de hoogste opleiding is en het ‘mooi klinkt’ als je op de universiteit zit. Deels ook omdat de universiteit goedkoper is dan veel andere (privé) opleidingen. Maar de universiteit hanteert een streng toelatingsbeleid. Voor plaatsing moet een leerling een pittig toelatingsexamen doen.
Uiteraard wil dat zeggen dat leerlingen die op de universiteit worden toegelaten heel wat in hun mars hebben. Maar dat is geen garantie voor een voorspoedige carrière. Ook universiteitsleerlingen kunnen er halverwege de opleiding ineens geen zin meer in hebben, of na de opleiding geconfronteerd worden met het feit dat er ondanks het goede diploma geen werk is te vinden.
Als alternatief voor de universiteit zijn er veel andere opleidingen. Vaak praktisch ingesteld (gericht op toerisme, onderwijs, management/economie). De jaarlijkse kosten van deze opleidingen zijn vaak hoger, maar vaak zijn deze opleidingen ook van kortere duur, waardoor de totale kosten weer meevallen. Ook is de kans op tussentijds afhaken door leerlingen kleiner naarmate de opleiding korter is.
Tevens vinden we dat ook leerlingen die niet de capaciteit hebben om een universiteit te volgen, toch de kans moeten krijgen om door te leren als ze gemotiveerd genoeg zijn.
Vandaar dat we hebben besloten open te staan voor alle opleidingen.
Geef een reactie