Zo belandde ik in het pittoreske slechts enkele huizen tellende dorpje Berkelaar in de buurt van het Limburgse Echt. Ik had de taak op me genomen een foto-interview te wijden aan collega Godfried Puts van AutomotiveNL te Helmond. Het was de bedoeling eens een kijkje te nemen in en rond de eigenzinnige auto van Godfried, een op de vermaarde Lotus 7 gebaseerde MK sportscar.
Ik drukte op de ivoorkleurige deurbel naast de manshoge, oerdegelijke deur van Godfrieds 78 jaar oude woonhuis, gebouwd tegen de rustieke delen van de boerderij uit de 19de eeuw. Ergens diep in het huis galmde twee keer kort na elkaar het geluid van een gong, het deed me denken aan de 70-er jaren geluiden uit mijn eigen ouderlijk huis. Ach, wie belt er in deze pastorale setting nog aan… de pastoor, de belastingdienst…?
Omdat er geen reactie kwam, belde ik niet nog eens aan, wetende dat de Godfried met deze heerlijke avond ongetwijfeld met beide dochters Marijke(18), Ruth(16) en zijn Martine ergens in een achter het hof gelegen tuin zou verblijven. Ik draaide me om en liep de enkele traptreden af de dorpsstraat weer op in de richting van de grote staldeur naast het voorhuis. Een stal was er achter de poort al lang niet meer. Later zou Godfried me vertellen dat verscheidene granaat inslagen aan het eind van de tweede wereldoorlog daar hun verwoestende sporen hadden achtergelaten.
En zo kwam ik de heer des huizes tegen die mij hartelijk begroette en me breed grijnzend en met een joviale armbeweging uitnodigde hem te volgen.
Inderdaad de Limburgse gastvrijheid begint langs het huis, de tuin in…
En daar openbaarde zich een ware oase van rust, natuur en bloemenpracht. Vele kruipende, fluitende en zoemende beestjes vinden een goed tehuis in, rond en aan huize Puts.
En zeker ook de groente- en kruidentuin, die met hulp van de ouders van Martine tip top in orde wordt gehouden. Om nog maar te zwijgen over de enorme hoeveelheden fruitige struiken met frambramen, gronselen, miemerte (aalbessen)… teveel om op te noemen.
Met trots wijst Godfried op de oude hoogstammen, de kersenboom, en ook zijn kleine boomgaard met een bij velen in vergetelheid geraakte Mirte, net als de appel en de peer een ver familielid van de roos.

Plots zag ik in mijn ooghoeken iets donkers, in een berekende glijvlucht op mij afkomen, ik bukte in een reflex… Godfried, die dit had zien aankomen zei me niet te schrikken, het was Vladimir de Huiskauw, een waar knuffeldier, zou aanstonds blijken. Een jong kauwtje, door Godfried als “wees” opgevangen en met stukjes kattenvoer, wormen, graan en fruit groot gebracht!
De kunst was nu om hem te leren niet terecht te komen in de rappe klauwen van de twee poezebeesten Pingu en Pjaaka (Godfried spreekt dit zelf uit als Pjokka: de tijger).
Comfortabel genietend van een van de vele lommerrijke plekjes, direct naast een levendig bevolkte vijver, vertelde Godfried me over zijn werkzaamheden.
Uiteindelijk is hij de man die, via het voormalige ATC en HTAS staat achter de AutomotiveNL speerpunten green- en smart-mobility.
Godfried voelt zich vis in eigen vijver bij Europese projecten op het gebied van elektrische mobiliteit; zo stapt hij in de verlenging van het net met succes afgesloten Enevate 2013 project.

Godfried heeft zich eerder vele jaren bezig gehouden met productiemachines voor CD’s , en vele Europese en Aziatische landen afgereisd om de zeer gespecialiseerde productie van CD’s en DVD’s te begeleiden.
Met de komst rond 2005 van nieuwe formaten als HDD en Blue-ray, maar ook door de ondertussen sterk verbeterde “on-line” verkrijgbaarheid van muziek, software en dergelijke , werd de behoefte aan nieuwe productiemachines snel minder. Het werd tijd om voor een nieuwe uitdaging te gaan.
Ondernemen deed Godfried al jaren samen met z’n vrouw Martine, direct vanaf het eerste idee om een eigen bedrijf te starten. Op de voor de hand liggende vraag  hoe het nu is om, naast privé ook zakelijk je levenspartner tegen te komen, antwoordt Godfried: “Heerlijk om te kunnen samenwerken met degene die je het meeste vertrouwt” .

Reeds in 2006 raakte Godfried al gefascineerd oor het toepassen van elektrische aandrijvingen in voertuigen. Met het bedrijf Evisol (later opgegaan in Centric/Strukton) dook hij in het integreren van electrische aandrijvingen, de complexiteit van power-inverters en de aansturingen ervan.
Hij raakte in contact met Luc Haselier, die met zijn motorfietsen en sportscars allerlei combinaties wist te leggen met motorfietsmotoren, lotus 7 replica’s en ook electromotoren. Godfrieds entree binnen de HTAS/ ATC was ongetwijfeld in 2010 toen hij op de zuidduitse Ecartec beurs de spectaculair lichte vloeistofgekoelde 200kW power-inverter van Centric demonstreerde met de ThoRR, de zeer waarschijnlijk eerste elektrisch aangedreven Lotus 7 achtige sportscar. Uiteraard zagen we Godfried op de campus ook met zijn eigen sportscar, de MK indy. Dit met zijn iets meer dan 500 kg zwarte snelheidsmonster is in 2006 speciaal voor Godfried door Luc vervaardigd, en voorzien van een krachtige 165PK Yamaha FJR 1300 cc motor. Louter kunststof carrosserie op een uitgekiend buizenframe met een keiharde laag poedercoating.
Via de destijds nog gebruikelijke overzeese “omweg” werd met een Single Vehicle Approval (SVA) de auto op Brits kenteken gesteld. Bij import werd, zo verzuchtte Godfried, destijds slechts door een RDW-schouwing het beoogde Nederlandse kenteken verkregen.
Om die ene enkele keer achteruit te kunnen rijden, heeft de MK op sluwe wijze een Mercedes startmotor met een dubbele bendix direct aan de aandrijflijn gekoppeld, aldus Godfried. Deze monsterlijke combinatie van PK’s en gewicht laat zich met een 1 : 3,62 viscose-sperdifferentieel en een sequentieel geschakelde 5-bak in ca 4,5 seconden naar 100 en daarna ver boven de toegestane 130 km/hr jagen.
Het spreekt vanzelf dat het rijden bij toerentallen boven de 9000 min-1 al het meer nerveuze karakter van deze krap 90 cm hoge bolide aangeven. Volgens Godfried “een zeer betaalbaar, en minstens zo spectaculair te rijden alternatief voor menig Porsche of Ferrari”.

Godfried is zich bewust van de noodzaak zo nu en dan erop uit te trekken en “bij-te-scholen”. Zo doet hij af en toe een track day en ieder jaar neemt hij deel aan de VAB dagen (http://www.vab.be/nl/rijden/autohappening) op circuit Zolder. Standaard Porsches ed. hebben geen kans op dit korte circuit.
Met enthousiasme vertelt Godfried over de rijeigenschappen op dit circuit met zijn Ford Sierra stuurinrichting en de krachtige remmen uit de vermaarde ford Scorpio.
“Wis en waarachtig” filosofeert onze coureur “het autootje is vaardig, de berijder moet nog veel leren”.
Ook laat Godfried zijn werkplaats zien met de nodige gereedschappen, reserve motoren, en zelfs een tweetal netjes onder een hemelsblauw zeil afgedekte motorfietsen.
We zien twee rijklare maar lang niet meer gebruikte Honda’s:  een CB 550 F en een Off-road XR 500 R
“Wellicht” zo hoopt Godfried “vind ik de gelegenheid eens om ze weer eens te rijden.…”

We lopen naar binnen het huis in, het wordt langzaam aan te donker om nog leuke plaatjes te schieten.
In de zeer comfortabele leefkamer plaats ik mijn glas Limburgs Witbier op de lage tafel, die afgedekt door een glasplaat een enorm keurig ge-letterbakte uitstalling aan fossielen, gevonden gebruiksvoorwerpen en gesteenten laat zien.
Alweer een getuige van de enorm brede interesse die Godfried, in dit geval ook met Martine deelt. Naar eigen zeggen ingeruild voor vele middagen hengelgenoegen aan de waterkant….
Met hetzelfde enthousiasme als eerder over de CD productie, de mispels, het kauwtje en uiteraard  “het Seventje”, praat Godfried verder over de intrigerende artefacten.
Elke steen, elk fossieltje en elke schelp heeft een verhaal…  zo wijst Godfried op het oudste gebruiksvoorwerp uit deze collectie: een hertshoornen hak van rendierjagers van ca 6.000 jaar oud.

Het werd gezellig laat, bedankt Godfried…

..

Categorieën:korte verhalen

Tags: AutomotiveNL, Berkelaar, collega, Godfried Puts, interview, kauwtje, Lotus Seven, Luc Haselier, mirte, MK-sportscar, Thorr, wheels