“LEGO is een Deense speelgoedfabrikant die bekend is geworden met gekleurde kunststofblokjes. De blokjes worden onder de naam “LEGO” verkocht; zodoende refereert de naam niet alleen aan de fabrikant, maar is deze ook een soortnaam voor het speelgoed geworden.
De fabrikant is de grootste speelgoedfabrikant van Europa met een omzet van 11,7 miljard Deense kroon (1,57 miljard euro) in 2009. De winst steeg in 2012 tot een recordniveau van 5,61 miljard kroon (752 miljoen euro) en de omzet ging met een kwart omhoog tot 23,4 miljard kroon. Inmiddels heeft LEGO al twee keer de prijs “speelgoed van de eeuw” gewonnen. De LEGO Group is de op vier na grootste speelgoedfabrikant van de wereld…”
en zo spreekt de Wiki nog verder …

“Nog één keer …. paps, om alles te inspecteren, je weet wel, of alles er nog wel is en zo!…”
Zo begon een avondje “LEGO” zoals ooit ook een regenachtige middag, avond of soms een hele dag kon beginnen. Soms was het gewoon gezellig thuis aan de Grote Tafel, soms tijdens de vakanties op het klaptafeltje van de knusse camper. Jazeker elke vakantie ging Die mee, een reusachtige doos met LEGO.
Een heel andere LEGO dan uit mijn jeugd, overigens; toen waren de kunststoftechnieken nog niet zo hightech.
Wij hadden blokjes, die je kon stapelen. Nopjes bovenop, die min of meer zuiver in holten onderin de te stapelen blokjes pasten, wie kent ze niet !! we bouwden huizen, met ramen en deuren, en soms een schuin dak, al naar gelang we van opa en oma uitbreiding-setjes kregen. Ja, LEGO was in ook in ons gezin een van de meest hoog genoteerde spelletjes. En zeker als het ging om de prioriteit van mee te nemen vertier op logeer-, of vakantie-uitjes.

Uiteraard was dan ook een van onze vakantie bestemmingen het Deense Legoland, DE enige echte, hét Mekka van alle legoblokjes: Legoland, Billund. Een waar pretpark met attracties, frietjes en rollercoasters, met vooral één kenmerk gemeenschappelijk: die wonderlijke, zo herkenbare LEGO -noppen.  Wat wil je als marketeer nog meer: Als zelfs concurrerende speeltjes, bouwsystemen maar ook heuse “grote mensen” constructies, betonblokken en verbindingstechnieken worden aangeduid, beschreven zeg maar gerust gedefinieerd met eenvoudigweg “LEGO”.

In Legoland zelf, bakken vol legoblokjes, miljoenen stuks: bouwen maar. Niet alleen de jeugd, maar misschien zelfs ook vooral de “helpende “vaders worden gegrepen door de magie van zóveel steentjes…. onbeperkt… en allemaal in dezelfde kleuren. Moesten we in onze jeugd niet steeds concessies doen, accepteerden we niet gewoon meerkleurig gevels, dakbedekkingen etc, omdat er gewoon niet genoeg van-dezelfde-kleur-steentjes in onze speeltrommel waren.
LEGO ging met zijn tijd mee, de technieken van productie vorderden gestaag, de blokjes pasten zo mogelijk nog beter, en vielen niet langer uit elkaar, bij de minste  verkeerde beweging. Ook begon LEGO aan andere productreeksen: avonturen, tafereeltjes, thema’s en alles wat maar de kindergeest kon prikkelen. Helaas verloor LEGO flink terrein bij de opkomst van computergames, waar fantasie en creatieve geest wordt geleid zoals programmeerbare software ogenschijnlijk alleen nog langs “levels” en te verwerven “artefacten”.

Jazeker , ook LEGO heeft op zijn beurt ook maar flink geïnvesteerd in games en dergelijke….
Maar goed door de jaren heen leverden sinterklaasfeesten en verjaardagen gelukkig veel en vooral pakketjes op waar nog gewoon mee gespeeld mag worden.
En hoe, een dikke kubieke meter LEGO, weliswaar de Meidenvarianten, maar nog steeds gekoesterd en zorgvuldig bewaard op de zolder.
Zuurstokroze uiterst zinnenprikkelende, fantasie werelden, en nog vers in het rap volwassen wordend brein

“Nog één keertje paps, al is het maar om te kijken of alles er nog is….!!”
En daar gingen ze aan de gang, mijn dochters van 19 en 21 jaar, met rode koontjes en uren achterelkaar met alle mogelijke sprookjes. Alles nauwkeurig opgebouwd, net zolang totdat alle bouwstenen waren gebruikt. Ik maakte wat foto’s tussendoor, maar besloot dat op een bepaald moment te beperken tot eenmaal in het uur…. tot diep in de nacht werd het toch wel !!
Totdat het wat mij betreft bedtijd werd, maar de beide zusjes doorgingen tot het krieken van de ochtend, vastbesloten en als voorheen verbonden door meer dan alleen hun familieband.

Fonkelende ogen,  popelend verlangen, nog één keer zoals vroeger. En dan….
dan slaan we weer een bladzijde om…

..

Categorieën:korte verhalen

Tags: camper, LEGO, legoland, meiden, opruimen, tijdcapsule, vakantie, vakntie, zusjes