Ja , ik weet het, ons Guusje begint oud te worden. Haar bewegingen worden houterig en haar gehoor is oost-, west-, noord én zuid-indisch doof; slechts het ultieme geluid van de prakvork op de emaillen voerbak dringt door tot haar… Read More ›
Column
Aanzuiverend Sparen
Ja als je het goed beschouwt, dan heb ik echt een aantal twijfelachtige gewoonten meegekregen van mijn Moedertje. Zij verzamelde van alles waar ze tot zelfs in het schimmige deel van haar leven van meende dat ze ooit van nut… Read More ›
Want zolang er leven is…..
Heerlijk om weer te schrijven… Niet dat de inspiratie niet kwam, de drukte, het werk, nee verre van dat. Eerder was het moment voorbij, zo ineens en voordat ik er erg in had. Dag in dag uit, maand na maand,… Read More ›
Cliffhanger
Tja, daar liep ik dan over het grind rond het statige gebouw van de toenmalige Grontmij, nog een beetje met mijn gedachten bij de conclusies…. Geen wereldschokkende zaken dit keer. Maar wel vergaderden we tweeënhalf uur! Wederom het omdenken op… Read More ›
Het voelt voor eeuwig
Gisteren voerde onze wandeling langs het Merselose Broekbos en de oevers van de Loobeek, een zich herstellende omgeving vol natuurschoon, vogelpracht en helaas een bloederig oorlogsverleden. Op een zachte vóór-carnavalsedag de rust op te kunnen zoeken met mijn ouwetrouwe Guusje deed me beseffen dat zo een dagje ons nooit meer zal worden afgepakt. Voor mij inspiratie voor Marion’s 51ste zaterdag challenge: de Haiku 俳句, een vorm van Japanse dichtkunst met 5, 7 en weer 5 klanken; een vingerhoed vol aan ZEN grenzende emotie met zeer weinig omschrijving.
Ontbijt gezond, leest toch uwe hond
Een enkele keer tijdens het ontbijt en de krant wordt ik opgeschrikt door een hels kabaal; Guusje neemt haar voerbak tussen de tanden en gaat daarmee aan het jongleren…. commando hond aan baas?
Voldoende inspiratie om iets te schetsen voor het thema ONTBIJT bij Marions Challenge “Zes Woorden en Beeld”
HOF- en bijzaken 